Thursday, January 18, 2007

OP NAAR DE VOLGENDE OORLOG.

President Bush is de oorlog tegen Iran begonnen zij het voorlopig alleen op het grondgebied van buurland Irak. De Amerikaanse troepen zijn in gevechten verwikkeld tegen Al Qaeda in Irak en tegen de strijdende partijen in de inter-religieuze burgeroorlog. Een paar maanden geleden – zo zei minister van Buitenlandse Zaken Condoleezza Rice in het Congres – heeft Bush opdracht gegeven een derde front te openen: dit keer tegen Iran.

In zijn recente toespraak over de nieuwe strategie in Irak zei Bush dat de netwerken van Syrië en Iran zouden worden aangepakt en bijna gelijktijdig vielen Amerikaanse troepen een Iraans consulaat binnen in het Koerdische Irbil en arresteerden ze een vijftal Iraniërs die lid zouden zijn van de Quds-brigades – een onderdeel van de Iraanse Revolutionaire Wacht die aanslagen tegen de Amerikanen in Irak zouden helpen organiseren. Volgens Iran ging het om diplomatiek personeel.

Pundits hier in Washington vragen zich af of het incident bedoeld is om de Iraniërs te provoceren en op die manier de oorlog naar Iraans grondgebied zelf uit te breiden.

De onafhankelijke onderzoeksjournalist Seymour Hersh beschreef begin vorig jaar al in detail de plannen van het Witte Huis om Iran aan te pakken met tactische kernwapens. Een hoge ambtenaar uit de regering die nauwe banden heeft met het Pentagon vertelde Hersh dat de president er absoluut van overtuigd is dat Iran een kernbom zal maken als het regime in Teheran niet wordt tegengehouden en dat hij het als zijn historische opdracht beschouwt Iran te redden. Het past helemaal in de messianistische visie die Bush heeft van zijn presidentschap.

De USS John C. Stennis

En er zijn méér verontrustende tekenen dat het Witte Huis van Bush-Cheney zint op een vlucht vooruit. Hun taalgebruik vertoont dezer dagen opvallend veel gelijkenissen met dat in de aanloop tot de oorlog in Irak. Ook nu is er sprake van alle opties op de tafel en van de bereidheid een diplomatieke oplossing te vinden voor het conflict. Maar vorige week vertrok het vliegdekschip USS Stennis naar de Perzische Golf. Voor het eerst sinds 2003 zullen twee van die drijvende luchtbases in de regio aanwezig zijn en in Qatar en Koeweit worden Patriotraketten gestationeerd.

Admiraal William Fallon, de nieuwe bevelhebber van de Amerikaanse troepen in Irak en Afghanistan

Ook de benoeming van een admiraal aan het hoofd van de troepen in het Midden-Oosten doet bij velen de alarmbel rinkelen. Stephen Hadley, de chef staf van het Witte Huis weigerde onlangs in het Congres met zoveel woorden te bevestigen dat de oorlog tegen Iran binnen de grenzen van Irak zou blijven.

De beslissing van Bush om méér troepen naar Irak te sturen is zwaar schatplichtig aan de ideologie van het American Enterprise Institute, de Heritage Foundation en andere neocons die destijds hard voor de oorlog in Irak hebben gelobbied. Van hen is bekend dat ze die oorlog altijd in het kader hebben gezien van een grootse hervorming van het Midden Oosten onder Amerikaans-Israëlische hegemonie. Het grootste obstakel voor de realisatie van die droom is Iran en daarom staat regime change bovenaan de neoconservatieve agenda. De neocons worden ongeduldig en zien het uitblijven van concrete actie tegen Iran als een teken van zwakte van de regering Bush.

Het probleem voor Bush is de uitslag van de Congresverkiezingen in november. Met een Democratische meerderheid in het Huis en de Senaat heeft hij het al lastig genoeg om zijn plannen voor Irak verkocht te krijgen, laat staan dat hij medewerking van het Congres mag verwachten voor een nieuwe oorlog.

Daarom ligt volgens de Sunday Times een nieuw scenario op tafel om Israel de klus te laten klaren. De Democraten in het Congres, die sterk onder de invloed staan van de Zionistische lobby in de Verenigde Staten zouden in dat geval zo goed als zeker hun bezwaren tegen bijvoorbeeld Israëlische luchtaanvallen moeten inslikken. Op naar de nieuwe oorlog!


Johan Depoortere
20-01-07

Zie over hetzelfde thema: Alexander Cockburn in Counterpunch.
Hij heeft het over de oorlog van de Zionistische lobby in de VS tegen het recente boek van Jimmy Carter Palestine Peace not Apartheid.

What an irony! Desperate for an end to the war, the voters hand Congress to the Democrats. Barely more than two months later Bush is kidnapping Iranian diplomats from in their consulate in Irbil, Iraq -- a calculated provocation arousing scant tumult here. Bush is also deploying a larger naval force to the Persian Gulf, as Israel plants stories about its possible recourse to nuclear weapons. Some provocation, maybe a seizure by the U.S. of an Iranian tanker, is easy to imagine in February. In the Congress, there’s barely a whimper out of the Democrats amid these terrifying prospects. It (de zionistische lobbygroep AIPAC jd) may have made a mess of its war against Carter’s book, but as a ferryman across the Styx toward Armageddon the lobby is doing a competent job.


Meer over AIPAC en de discussie over de "Joodse Lobby"

Het ophefmakende artikel van Mearsheimer en Walt

Zullen de Democraten de oorlog tegen Iran tegenhouden?




1 comment:

Anonymous said...

Het is idd verontrustend. Belachelijk eigenlijk om Iran te blameren terwijl geweten is dat de soennitische guerrilla financieel zelfbedruipend is en vooral via Saudi-Arabië en Jordanië aan bijkomende strijders/middelen geraakt en dat Moqtada Al-Sadr het Iraakse nationalisme (en brutaal populisme) cultiveert en bijgevolg niet onmiddellijk Irans beste partner kan zijn. Zelfs de Sciri, waarvan veel kaders door Iran opgeleid werden, heeft een eigen agenda (kijk maar naar al-Hakims plan voor de zuidelijke federatie, wat clasht met de Iraanse twijfels over federalisme). De inval in het kantoor in het Koerdische Arbil (Hewler) en het machtsvertoon aan de luchthaven van de stad zijn helemaal te gek.

Bert