Op het kerkhof van Santa Barbara verschijnt elke zondag een vreemd "kerkhof." Vrijwilligers van "Veterans for Peace" planten er evenveel kruisjes als er Amerikaanse doden zijn gevallen in Irak. De kruisen staan er van zonsopgang- tot ondergang.
Monday, June 13, 2005
Saturday, June 11, 2005
Monday, June 06, 2005
KILL BILL
Goeverneur Jeb Bush had Marion Hammer, een bekende activiste van de National Rifle Association, op het podium uitgenodigd om erbij te zijn toen hij plechtig de wet ondertekende waardoor het in Florida voortaan nog wat makkelijker wordt om een pistool te trekken en iemand dood te schieten. De NRA is opgetogen met de nieuwe wet. Burgers van Florida kunnen nu “ dodelijk geweld” gebruiken als ze zich bedreigd voelen, niet alleen in hun eigen huis of auto zoals tot nu toe het geval was maar ook in openbare plaatsen. Wie met andere woorden in een café of restaurant “redelijkerwijze gelooft gevaar te lopen zijn leven te verliezen of zware lichamelijke schade te lijden” mag geweld - ook dodelijk geweld – gebruiken om zich te verdedigen. De meeste rechtbanken in Florida stonden dat eerder al toe, maar dan onder de voorwaarde dat wie zich bedreigd voelde eerst moest proberen zich bijvoorbeeld door te vluchten in veiligheid te brengen. Deze voorwaarde wordt nu bij wet naar de prullenmand verwezen. Iemand die zijn buurman doodschiet die wat teveel heeft gedronken en met zijn sleutels aan de verkeerde deur staat te rommelen kan er nu gerust op zijn: hij zal niet wegens doodslag in de gevangenis terechtkomen. Wie bij een uit de hand gelopen ruzie aan de kassa in de supermarkt een klap of een duw krijgt kan nu volgens de tegenstanders van de Kill Bill “dodelijk geweld”gebruiken en fluitend naar buiten stappen.
De wet stond tot nu toe aan de kant van de misdadigers, zei een opgetogen mevrouw Hammer nadat Bush zijn handtekening onder de wet had geplaatst, nu staat hij aan de kant van het gezagsgetrouwe slachtoffer. Marion Hammer – what’s in a name -
was de eerste vrouwelijke voorzitter van de NRA, de invloedrijkste wapenlobby in het land die nu hoopt dat Florida slechts de eerste stap is en dat andere staten spoedig zullen volgen om het bezit en het gebruik van wapens nog te versoepelen. Florida is nu al de staat waar de schietgrage burger het minst van al in de weg wordt gelegd. Van de zeventien miljoen burgers heeft 1 miljoen een wapenvergunning en volgens de Florida Coalition to Stop Gun Violence zijn zes tot zeven miljoen handwapens in de handen van mensen die helemaal geen schietopleiding hebben gekregen. De NRA heeft reden om te hopen dat Florida ook nu weer de weg zal wijzen. In de jaren tachtig was de Sunshine State ook de enige die het dragen van een verborgen wapen toestand, nu is dat in 38 van de 50 staten wettelijk toegestaan.
Wie dacht dat na de ophefmakende moordpartijen in de school in Columbine in 1999 (dertien doden) of in het Red Lake Reservaat twee manden geleden (tien doden) de verspreiding van moordwapens aan banden zou worden gelegd schat de Amerikaanse mentaliteit verkeerd in. De mening dat méér wapens tot minder misdaad leiden mag dan al absurd klinken, het volstaat om op één van de vele websites over wapenbezit te klikken om te merken dat veel Amerikanen daar inderdaad van overtuigd zijn. John Lott, een economist en onderzoeker van de conservatieve American Enterprise denktank, heeft zelfs een boek geschreven onder de titel More Guns, Less Crime waarin hij “bewijst” dat het recht van de burger om een verborgen wapen te dragen méér misdaden voorkomt dan het veroorzaakt.
Hoe het dan komt dat bijvoorbeeld in 1996 meer dan negenduizend mensen in de Verenigde Staten vermoord werden door vuurwapens tegen twee in pakweg Nieuw-Zeeland vertelt Lott er niet bij.
De National Rifle Association is één van de grote sponsors van de Republikeinse partij en het hoeft dus niet te te verbazen dat onder de regering Bush de wapenlobby de wind in de zeilen heeft. Zo kon ze met succes verhinderen dat het verbod op militaire aanvalswapens, dat vorige september na tien jaar afliep, verlengd zou worden. Voortaan is het dus weer mogelijk om op een achternamiddag de wapenwinkel binnen te stappen en een Uzi of een Kalasjnikov of een ander semi-automatisch wapen te kopen. De wapenlobby probeert – voorlopig zonder succes – een zogenaamde immuniteitswet door het Congres te krijgen. Daardoor zou het niet langer mogelijk zijn wapenfabrikanten – of handelaars bij de rechtbank aan te klagen als die door onachtzaamheid of, erger nog, door medeplichtigheid wapens in de handen van criminelen terecht laten komen. Maar de stemming in Florida geeft de wapenlobby hoop om ook dat strijdpunt door het nieuwe, door de Republikeinen beheerste Congres te krijgen.
Dezelfde goeverneur Jeb Bush die de Kill Bill met de glimlach ondertekende laat zich graag roemen als een groot voorstander van de cultuur van het leven. Hij stond aan de kant van de Pro-Life activisten die met alle middelen het leven wilden rekken van de hersenbeschadigde Terri Schiavo. Bush ging zover dat hij zijn politie naar het verzorgingstehuis wou sturen om Schiavo – die toen al stervende was – te ontvoeren en met geweld over te laten brengen naar een ziekenhuis waar de voedingssonde opnieuw zou worden aangesloten. Alleen een ultieme beslissing van de rechtbank kon verhinderen dat het in de sterfkamer tot een confrontatie kwam tussen de agenten van Florida en de Federale politie.
President G. W. Bush is ook een enthousiaste aanhanger van de pro-life beweging. Naar aanleiding van de zaak Schiavo zei hij dat het in geval van twijfel altijd beter is te dwalen aan de kant van het leven. Maar in het Florida van broer Jeb is het voortaan in twijfelgevallen beter te doden dan te laten leven.
Johan Depoortere
Washington
1 mei 2005
Goeverneur Jeb Bush had Marion Hammer, een bekende activiste van de National Rifle Association, op het podium uitgenodigd om erbij te zijn toen hij plechtig de wet ondertekende waardoor het in Florida voortaan nog wat makkelijker wordt om een pistool te trekken en iemand dood te schieten. De NRA is opgetogen met de nieuwe wet. Burgers van Florida kunnen nu “ dodelijk geweld” gebruiken als ze zich bedreigd voelen, niet alleen in hun eigen huis of auto zoals tot nu toe het geval was maar ook in openbare plaatsen. Wie met andere woorden in een café of restaurant “redelijkerwijze gelooft gevaar te lopen zijn leven te verliezen of zware lichamelijke schade te lijden” mag geweld - ook dodelijk geweld – gebruiken om zich te verdedigen. De meeste rechtbanken in Florida stonden dat eerder al toe, maar dan onder de voorwaarde dat wie zich bedreigd voelde eerst moest proberen zich bijvoorbeeld door te vluchten in veiligheid te brengen. Deze voorwaarde wordt nu bij wet naar de prullenmand verwezen. Iemand die zijn buurman doodschiet die wat teveel heeft gedronken en met zijn sleutels aan de verkeerde deur staat te rommelen kan er nu gerust op zijn: hij zal niet wegens doodslag in de gevangenis terechtkomen. Wie bij een uit de hand gelopen ruzie aan de kassa in de supermarkt een klap of een duw krijgt kan nu volgens de tegenstanders van de Kill Bill “dodelijk geweld”gebruiken en fluitend naar buiten stappen.
De wet stond tot nu toe aan de kant van de misdadigers, zei een opgetogen mevrouw Hammer nadat Bush zijn handtekening onder de wet had geplaatst, nu staat hij aan de kant van het gezagsgetrouwe slachtoffer. Marion Hammer – what’s in a name -
was de eerste vrouwelijke voorzitter van de NRA, de invloedrijkste wapenlobby in het land die nu hoopt dat Florida slechts de eerste stap is en dat andere staten spoedig zullen volgen om het bezit en het gebruik van wapens nog te versoepelen. Florida is nu al de staat waar de schietgrage burger het minst van al in de weg wordt gelegd. Van de zeventien miljoen burgers heeft 1 miljoen een wapenvergunning en volgens de Florida Coalition to Stop Gun Violence zijn zes tot zeven miljoen handwapens in de handen van mensen die helemaal geen schietopleiding hebben gekregen. De NRA heeft reden om te hopen dat Florida ook nu weer de weg zal wijzen. In de jaren tachtig was de Sunshine State ook de enige die het dragen van een verborgen wapen toestand, nu is dat in 38 van de 50 staten wettelijk toegestaan.
Wie dacht dat na de ophefmakende moordpartijen in de school in Columbine in 1999 (dertien doden) of in het Red Lake Reservaat twee manden geleden (tien doden) de verspreiding van moordwapens aan banden zou worden gelegd schat de Amerikaanse mentaliteit verkeerd in. De mening dat méér wapens tot minder misdaad leiden mag dan al absurd klinken, het volstaat om op één van de vele websites over wapenbezit te klikken om te merken dat veel Amerikanen daar inderdaad van overtuigd zijn. John Lott, een economist en onderzoeker van de conservatieve American Enterprise denktank, heeft zelfs een boek geschreven onder de titel More Guns, Less Crime waarin hij “bewijst” dat het recht van de burger om een verborgen wapen te dragen méér misdaden voorkomt dan het veroorzaakt.
Hoe het dan komt dat bijvoorbeeld in 1996 meer dan negenduizend mensen in de Verenigde Staten vermoord werden door vuurwapens tegen twee in pakweg Nieuw-Zeeland vertelt Lott er niet bij.
De National Rifle Association is één van de grote sponsors van de Republikeinse partij en het hoeft dus niet te te verbazen dat onder de regering Bush de wapenlobby de wind in de zeilen heeft. Zo kon ze met succes verhinderen dat het verbod op militaire aanvalswapens, dat vorige september na tien jaar afliep, verlengd zou worden. Voortaan is het dus weer mogelijk om op een achternamiddag de wapenwinkel binnen te stappen en een Uzi of een Kalasjnikov of een ander semi-automatisch wapen te kopen. De wapenlobby probeert – voorlopig zonder succes – een zogenaamde immuniteitswet door het Congres te krijgen. Daardoor zou het niet langer mogelijk zijn wapenfabrikanten – of handelaars bij de rechtbank aan te klagen als die door onachtzaamheid of, erger nog, door medeplichtigheid wapens in de handen van criminelen terecht laten komen. Maar de stemming in Florida geeft de wapenlobby hoop om ook dat strijdpunt door het nieuwe, door de Republikeinen beheerste Congres te krijgen.
Dezelfde goeverneur Jeb Bush die de Kill Bill met de glimlach ondertekende laat zich graag roemen als een groot voorstander van de cultuur van het leven. Hij stond aan de kant van de Pro-Life activisten die met alle middelen het leven wilden rekken van de hersenbeschadigde Terri Schiavo. Bush ging zover dat hij zijn politie naar het verzorgingstehuis wou sturen om Schiavo – die toen al stervende was – te ontvoeren en met geweld over te laten brengen naar een ziekenhuis waar de voedingssonde opnieuw zou worden aangesloten. Alleen een ultieme beslissing van de rechtbank kon verhinderen dat het in de sterfkamer tot een confrontatie kwam tussen de agenten van Florida en de Federale politie.
President G. W. Bush is ook een enthousiaste aanhanger van de pro-life beweging. Naar aanleiding van de zaak Schiavo zei hij dat het in geval van twijfel altijd beter is te dwalen aan de kant van het leven. Maar in het Florida van broer Jeb is het voortaan in twijfelgevallen beter te doden dan te laten leven.
Johan Depoortere
Washington
1 mei 2005
Subscribe to:
Posts (Atom)