EN DE WINNAAR IS....

Wat hebben Tom Delay, Newt Gingrich, Ted Haggard, Mark Foley en Jack Abramoff gemeen? Alle vijf zijn ze vooraanstaande leden van religieus Rechts in Amerika, ultraconservatieve Republikeinen en overtuigde fans van het Bush Witte Huis. Alle vijf moraalridders die niet nalieten met het beschuldigende vingertje te zwaaien naar al wie hun conservatieve "morele waarden" niet leek te delen. Alle vijf zijn ze de afgelopen paar jaar van hun voetstuk gevallen, veroordeeld wegens corruptie of betrokken in seksschandalen. Even het geheugen opfrissen.

Tom Delay, van huis uit insectenverdelger, was tot vorig jaar de machtigste man binnen de Republikeinse Partij, bijgenaamd De Hamer. Een fondsenverwerver die congresleden en senatoren kon maken en breken. In juni 2006 moest hij aftreden als fractieleider van de Republikeinse meerderheid in het Huis wegens het vermoeden van gesjoemel met campagnefondsen en zijn banden met Jack Abramoff.

Jack Abramoff, de superlobbyist zit een gevangenisstraf van 70 maanden uit wegens fraude en corruptie. Hij sleurde in zijn val een aantal Republikeinse kopstukken en hun naaste medewerkers mee.

Ted Haggard, tot een jaar geleden pastor van een Evangelische Kerk die banvloeken uitsprak over homoseksuelen en lesbiennes. Hij was voorzitter van de National Association of Evangelicals en in die hoedanigheid een graag geziene gast in het Witte Huis. In november vorig jaar gaf hij toe dat hij een mannelijke prostititué betaalde voor seks en drugs.

Newt Gingrich was speaker - voorzitter - van het Huis van Afgevaardigden van 1995 tot 1999. Hij was de drijvende kracht achter de Republikeinse Revolutie die een einde maakte aan 40 jaar Democratische meerderheid in het Congres. Hij leidde de pogingen om president Bill Clinton via de procedure van het impeachment af te zetten wegens de Monica Lewinsky affaire. Gingrich heeft onlangs toegegeven dat hij in diezelfde periode een buitenechtelijke verhouding had in Washington.

Mark Foley, voormalig Republikeins Congreslid met een reputatie van kruisvaarder tegen kinderporno en seksueel misbruik van jongeren. Moest aftreden toen de scabreuze inhoud bekend werd van de e-mails en sms'jes die hij naar de Congrespages stuurde: jongeren die op Capitol Hill stage lopen. Foley verklaarde zijn gedrag achteraf door zijn drankprobleem en het feit dat hij zelf als misdienaar door een katholieke priester werd misbruikt.

Nu hebben de Republikeinen lang niet het monopolie van de hypocrisie: er zijn genoeg Democraten te vinden die een scheve schaats rijden of reden maar die blazen tenminste meestal niet zo hoog van de morele toren. De vijf bovengenoemden kunnen daarom dingen naar de titel van hypocriet van de eeuw.

Maar sinds kort hebben ze stevige concurrentie gekregen van David Vitter, een Republikeinse Senator uit Louisiana en sinds 1991 een rijzende ster in de partij. Vitter is een vooraanstaande conservatief, zeer gekant tegen abortus, het homohuwelijk en andere uitingen van moreel verval. Een paar weken geleden raakte bekend dat hij op de klantenlijst stond van Deborah Jeane Palfrey, de zogenaamde "D.C. Madam" die prostituees leverde aan de hoogste kringen van de Washingtonse politiek. Een andere klant in het telefoonboekje van mevrouw Palfrey was Randall Tobias, een onderminister van Buitenlandse Zaken die als opdracht had prostitutie uit te bannen in de Derde-Wereldlanden die Amerikaanse hulp krijgen in de bestrijding van Aids.

David Vitter was volgens de Madam van een ter ziele gegaan bordeel voor de betere klasse in New Orleans ook daar een van de goed betalende klanten. Vorige week sprak hij - in het gezelschap van zijn vrouw - zijn publieke biecht: Hij gaf toe dat hij zwaar had gezondigd en kon op die manier - althans voorlopig - zijn politieke vel redden. Maar als je het mij vraagt: geef hem die trofee!