Johnnie Cochran is dood, gestorven aan een niet opereerbare hersentumor. Cochran werd wereldberoemd toen hij in 1995 O.J. Simpson hielp vrijpleiten van moord op diens echtgenote en haar minnaar. Die zaak riep destijds in heel Amerika enorme passies op. Voor blank Amerika had een sluwe (goedbetaalde) zwarte advocaat een zwarte moordenaar vrijgepleit.
Voor de meeste zwarten was O.J. Simpson het slachtoffer van een racistische politie die hem erin had geluisd met gefabriceerde bewijzen. De dood van Cochran heeft de oude wonden weer opengereten. Althans ik hoorde een echo van de discussie van tien jaar geleden toen ik hier in Tampa naar de Phil Hendrie Show luisterde op WFLA, een lokale talkradio.
Een man – blijkbaar de eigenaar van een supermarktketen belde op om te zeggen dat hij zijn klanten verbood over de dood van Cochran te spreken. De security guards in de winkel en de caissières hadden opdracht gekregen om bij de baas (bij hem dus) te rapporteren welke klant, terwijl hij of zij aan de kassa te wachten stond, het onderwerp Cochran aansneed.
De baas zelf heeft een uitgesproken mening over Cochran. Die had ervoor gezorgd dat een bloeddorstig monster aan de elektrische stoel of de dodelijke injectie was ontsnapt. Afrikaans-Amerikaanse klanten zouden – zo ging de redenering van de bellende bedrijfsleider – zich positief uitlaten over de zwarte advocaat, en dat zou dan weer in slechte aarde kunnen vallen bij de blanke klant. Daarom maar liever het hele onderwerp taboe verklaren: In mijn winkel wordt niet over Cochran gesproken! Het land van de vrije meningsuiting weet je wel.
WFLA is een van de duizenden talkradio’s in Amerika die een grote invloed hebben op de publieke opinie. De hele dag door kunnen luisteraars bellen en in discussie gaan met één van de “radio-hosts” In Tampa begint het ’s ochtends met Rush Limbaugh –over wie straks meer – ’s middags is het de beurt aan ene Schnitt en ’s avonds dus de Phil Hendrie Show.
Je kunt het zo gek niet bedenken of het onderwerp komt aan bod in de Phil Hendrie Show. Een paar dagen geleden was er een man uit Californië aan de lijn die zijn neefje van vijf een proces had aangespannen omdat de jongen hem in het publiek had gewezen op zijn impotentie: “Jij schiet losse flodders” had het joch tot groot jolijt van het aangeschoten gezelschap eruit geflapt. De man eiste van de rechter onder andere dat het jongetje verbod zou worden opgelegd om achter hem in de auto plaats te nemen. Hij vreesde immers dat het kind hem met een potlood zou kunnen doden. U hebt geen advocaat nodig maar een shrink zei een van de luisteraars niet geheel ten onrechte lijkt me.
De Schnitt show is een ononderbroken campagne voor het pro-life standpunt in de zaak Schiavo. Schnitt, een soort imitatie – Limbaugh (zie verder) - heeft zelf de videobeelden van Schiavo gezien die destijds in de rechtbank werden vertoond en hij weet dat de dokters zich vergissen: Schiavo is wel degelijk bewust, ze reageert op wat tegen haar gezegd wordt, ze kan genezen enz. Het is allemaal al honderden keren gezegd en evenveel keer weerlegd maar het wordt als een gebedsmolen herhaald en nog eens herhaald. Een luisteraar kwam vanmiddag vertellen dat hij met zekerheid weet dat rechter Greer, die Michael Schiavo - Terri's echtgenoot - in grote trekken gelijk heeft gegeven, de medische toestand van Terri allen maar van horen zeggen kent en alleen maar de versie van Michael heeft gehoord. Het wordt allemaal geslikt als zoete koek, alleen wie een afwijkende mening ventileert krijgt de wind van voren en wordt na luttele seconden al de ether uitgewerkt.
Maar de kampioen van het haatspuien is Rush Limbaugh. Limbaugh is een fenomeen in Amerika. Iemand zei me onlangs: Als je Amerika wil leren kennen moet je niet de New York Times lezen maar naar Limbaugh luisteren. Zijn talkshow wordt door 700 radio’s over heel het land overgenomen en op 250 stations heeft hij een wekelijkse televisie-talk show. Alles samen bereikt hij per week 20 miljoen mensen. Limbaugh trekt elke dag onvermoeibaar ten strijde tegen linksen, homo’s (klotehomo’s), feministen (feminazi’s), de Verenigde Naties, arabieren, zwarten en alles wat in zijn ogen “politiek correct” is. Ook druggebruikers waren een geliefkoosd mikpunt van Limbaugh tot enkele jaren geleden bekend werd dat de fatsoensrakker zelf zwaar verslaafd was aan amfetamines.
Limbaugh vroeg naar verluidt eens aan een beller of die het ook zo opvallend vond dat de compositiefoto’s van de politie altijd lijken op Jesse Jackson, de bekende zwarte dominee. En tegen een zwarte luisteraar zei hij: «Houd je bek en haal dat bot uit je neus!» In andere uitzendingen heeft hij verklaard dat homoseksuelen aids aan zichzelf te wijten hebben – een beschuldiging die zelfs de zeloten van religieus rechts niet meer hardop durven te uiten. Nederland noemt Limbaugh ground zero for the euthanasia movement en de Verenigde Naties the most corrupt organization on earth.
(http://www.rushlimbaugh.com/home/daily/site_033005/content/across_the_fruited_plain.guest.html)
Vanzelfsprekend trekt ook Rush Limbaugh alle registers open in de discussie over Schiavo. De zaak bewijst volgens hem wat rechts in Amerika al lang vindt, namelijk dat de rechters veel te liberaal zijn. In tegenstelling tot de meerderheid van de Amerikanen zijn ze vóór het homohuwelijk, vóór abortus en nu dus ook vóór euthanasie. Omdat de democraten er niet in slagen verkiezingen te winnen douwen ze de gezonde Amerikanen hun liberaal programma door de strot met behulp van niet verkozen rechters.
Dat een overgrote meerderheid van de Amerikanen – ook van Christenen – vindt dat de beslissing over het al of niet beëindigen van het leven van Terri Schiavo een zaak is van de familie en dat noch regering noch parlement zich daarmee te moeien hebben kan op Limbaugh geen indruk maken. Vraag de Amerikanen of het goed is dat de staat deze vrouw vermoordt en het resultaat zal helemaal anders zijn, zegt hij ! Wie zal hem tegenspreken?
Johan Depoortere
Thursday, March 31, 2005
Wednesday, March 30, 2005
Schiavo
Komt er dan echt geen eind aan die wansmakelijke vertoning in Tampa.
Wie gooit er nu zijn doodzieke kind te grabbel voor de hele wereld?
Moet dat meisje, dat al zoveel verloren heeft, nu ook nog haar waardigheid
prijsgeven?
Ik droom van een mirakel: Terri verschijnt opgesmukt aan de uitgang van het
tehuis. Ze pakt een microfoon en verzoekt iedereen - maar dan ook
iedereen - op te houden met haar te sollen. Ze wenkt een taxi, stapt in en
rijdt weg naar een onbekende bestemming.
Dinsdag 29 maart 2005 4am
Mien Vanbrabant
Wie gooit er nu zijn doodzieke kind te grabbel voor de hele wereld?
Moet dat meisje, dat al zoveel verloren heeft, nu ook nog haar waardigheid
prijsgeven?
Ik droom van een mirakel: Terri verschijnt opgesmukt aan de uitgang van het
tehuis. Ze pakt een microfoon en verzoekt iedereen - maar dan ook
iedereen - op te houden met haar te sollen. Ze wenkt een taxi, stapt in en
rijdt weg naar een onbekende bestemming.
Dinsdag 29 maart 2005 4am
Mien Vanbrabant
Tuesday, March 29, 2005
Moving on
Terri Schiavo is nog niet dood maar de Amerikaanse media richten hun aandacht al weer op een andere vette kluif: de rechtszaak tegen Michael Jackson. Het proces over Jacksons vermeende misdragingen met kinderen sleept al weken aan maar vandaag was er een spectaculaire ontwikkeling. De rechter besliste dat getuigen opgeroepen kunnen worden die in een eerdere sekszaak de zanger hadden beschuldigd. Toen – dat was in 1993 – had Jackson met een paar van hen een regeling getroffen van miljoenen dollars. Als ze komen getuigen kan dat heel vervelende gevolgen hebben voor de zanger die er fysiek en psychologisch beroerd aan toe is.
Monday, March 28, 2005
Nog iets lezenswaardigs over de zaak Schiavo:
http://www.volkskrant.nl/buitenland/1111472036830.html
(als je de link niet kunt openen mail ik het verhaal op verzoek - jd)
http://www.volkskrant.nl/buitenland/1111472036830.html
(als je de link niet kunt openen mail ik het verhaal op verzoek - jd)
Het laatste over Schiavo
De heethoofden Randall Terry en dominee Patrick Mahoney - beiden van de extreme franje van de pro-lifebeweging - willen nu dat goeverneur Jeb Bush tegen het bevel van de rechtbank in Terri Schiavo uit haar verzorgingstehuis zou laten ontvoeren. De woede van beide christelijke heren heeft zich de laatste dagen meer en meer tegen hun conservatieve medestander gericht.
Bush is een "Pontius Pilatus" omdat hij heeft gezegd dat hij niets meer voor Schiavo kan doen. Eerder had de broer van de president - en mogelijke presidentskandidaat voor 2008 - wel degelijk met de gedachte gespeeld de halfdode Schiavo manu militari in haar bed uit het Woodside Hospice te laten slepen, waar ze al jaren wordt verzorgd. Alleen een beslissing van de rechtbank kon hem op betere gedachten brengen, en dat maakt hem in de ogen van zijn christelijke medebroeders dus een Pontius Pilatus. Mahoney - niet van één groteske overdrijving gestorven - betoogde daarna vóór het hek van Bush' riante residentie. Toen een tuinman de planten water kwam geven barstte de retorische hel los: Wat een schande! De planten van de goeverneur krijgen het water dat Terri wordt ontzegd!
Zo mogelijk nog wansmakelijker is het vertoon met kinderen die door hun christelijke ouders met symbolische bekers water of wafels door het politiecordon worden gestuurd om Terri te drinken of te eten te geven. Elke dag worden er zo een dozijn kinderen en volwassenen gearresteerd in een scenario dat vooraf met de politie is afgesproken. Ze worden enkele uren vastgehouden, de kinderen komen vrij en de volwassenen betalen een boete van om en bij de 250 dollar. Allemaal martelaren voor de goede zaak.
In dezelfde categorie circusvertoon zitten ook de gehandicapten die vanmiddag in rolstoelen kwamen aangereden en zich daarna voor de ingang van Woodsideop de grond lieten slepen waar ze een tijdlang bleven liggen. Dat Terri Schiavo niet gehandicapt is maar al vijftien jaar in een waakcoma verkeert is een detail dat de christelijke propagandadisten met opzet verdoezelen. Zij suggereren op een nogal grof-demagogische manier dat de rechters die Terri's ouders in het ongelijk stelden de weg vrijmaken voor de likwidatie van alle gehandicapten. Het zijn dus allemaal kleine Hitlers en de tekst op één van de spandoeken luidde dan ook: Hospice Auschwitz.
Nee subtiliteit moet je bij de evangelicals niet zoeken.
De passies worden opgezweept en het hoeft niemand te verbazen dat gekken allerhande het recht in eigen handen willen nemen. Een of andere geschifte miljonair heeft 250000 dollar beloofd voor wie Michael Schiavo, de echtgenoot van Terri van kant wil maken- 50000 is er op het hoofd van rechter George Greer gezet, de man die het bevel heeft gegeven om de voedingssonde te verwijderen en die het heeft gepresteerd om aan de gigantische druk van het Amerikaanse congres en het Witte Huis te weerstaan. En in een wapenhandel in de buurt is een man gearresteerd die met een papercutter een wapenhandelaar bedreide met de bedoeling
pistolen en munitie te stelen om Michael Schiavo te vermoorden.
Op de radio hoorde ik dan weer van een andere onprettig gestoorde die een rekening heeft geopend waarop virtueel geld kan worden gestort dat aan Michael Schiavo zal worden gegeven als hij erin toestemt van zijn vrouw te scheiden en ze aan haar familie terug te geven.
Het bedrag loopt al in de miljoenen dollars maar Schiavo heeft eerder al verschillende miljoenen die hem met hetzelfde doel werden aangeboden van de hand gewezen. Allemaal te horen in het programma van ene deejay Schmidt die uren na mekaar, dag na dag zijn pro-life standpunt propageert. Luisteraars die bellen met een afwijkende mening worden verbaal neergesabeld.
Nee Terri is niet onherstelbaar hersenbeschadigd, de neurologen die vastgesteld hebben dat de bovenste hersenstam in vocht veranderd is zijn liberale nitwits, de charlatans die haar niet hebben onderzocht maar op basis van een video beweren dat ze wel degelijk bewust reageert hebben het bij het rechte eind enzovoort en zoverder.
Je kunt het zo gek niet bedenken. Eén van de betogers in Pinellas Park zei me in alle ernst dat Terri na een paar maanden de gave van het woord terug zou krijgen als in haar omgeving maar ononderbroken een band zou worden afgespeeld met lezingen uit de bijbel. Een andere weirdo is dag en nacht in Pinellas Park terwijl zijn eigen zoon langzaam aan leverkanker aan het sterven is. Een advocate van de Schiavo's heeft vorige week - toen de sonde verwijderd werd - Terri beslist horen zeggen "Ik wil leven." Zoals bekend kan Terri al vijftien jaar geen woord meer uitbrengen - maar ze produceert wel vage klanken als aa en oo en wellict ook iii I want to live weet je wel.
De toestand van Terri Schiavo is onomkeerbaar, zeggen ernstige neurochirurgen. Tenminste 19 rechters- de meesten heus geen linkse tafelspringers - hebben zich door hun bewijzen laten overtuigen. Geen nood, de christenen vinden wel een of andere specialist die weet dat Terri met de nodige therapie weer zal lopen of tenminste haar armen zal bewegen.
Moet ik er nog aan toevoegen dat de meeste christelijke betogers die het leven zo heilig vinden geen enkel probleem hebben met de doodstraf?
jd
27-3-05
Bush is een "Pontius Pilatus" omdat hij heeft gezegd dat hij niets meer voor Schiavo kan doen. Eerder had de broer van de president - en mogelijke presidentskandidaat voor 2008 - wel degelijk met de gedachte gespeeld de halfdode Schiavo manu militari in haar bed uit het Woodside Hospice te laten slepen, waar ze al jaren wordt verzorgd. Alleen een beslissing van de rechtbank kon hem op betere gedachten brengen, en dat maakt hem in de ogen van zijn christelijke medebroeders dus een Pontius Pilatus. Mahoney - niet van één groteske overdrijving gestorven - betoogde daarna vóór het hek van Bush' riante residentie. Toen een tuinman de planten water kwam geven barstte de retorische hel los: Wat een schande! De planten van de goeverneur krijgen het water dat Terri wordt ontzegd!
Zo mogelijk nog wansmakelijker is het vertoon met kinderen die door hun christelijke ouders met symbolische bekers water of wafels door het politiecordon worden gestuurd om Terri te drinken of te eten te geven. Elke dag worden er zo een dozijn kinderen en volwassenen gearresteerd in een scenario dat vooraf met de politie is afgesproken. Ze worden enkele uren vastgehouden, de kinderen komen vrij en de volwassenen betalen een boete van om en bij de 250 dollar. Allemaal martelaren voor de goede zaak.
In dezelfde categorie circusvertoon zitten ook de gehandicapten die vanmiddag in rolstoelen kwamen aangereden en zich daarna voor de ingang van Woodsideop de grond lieten slepen waar ze een tijdlang bleven liggen. Dat Terri Schiavo niet gehandicapt is maar al vijftien jaar in een waakcoma verkeert is een detail dat de christelijke propagandadisten met opzet verdoezelen. Zij suggereren op een nogal grof-demagogische manier dat de rechters die Terri's ouders in het ongelijk stelden de weg vrijmaken voor de likwidatie van alle gehandicapten. Het zijn dus allemaal kleine Hitlers en de tekst op één van de spandoeken luidde dan ook: Hospice Auschwitz.
Nee subtiliteit moet je bij de evangelicals niet zoeken.
De passies worden opgezweept en het hoeft niemand te verbazen dat gekken allerhande het recht in eigen handen willen nemen. Een of andere geschifte miljonair heeft 250000 dollar beloofd voor wie Michael Schiavo, de echtgenoot van Terri van kant wil maken- 50000 is er op het hoofd van rechter George Greer gezet, de man die het bevel heeft gegeven om de voedingssonde te verwijderen en die het heeft gepresteerd om aan de gigantische druk van het Amerikaanse congres en het Witte Huis te weerstaan. En in een wapenhandel in de buurt is een man gearresteerd die met een papercutter een wapenhandelaar bedreide met de bedoeling
pistolen en munitie te stelen om Michael Schiavo te vermoorden.
Op de radio hoorde ik dan weer van een andere onprettig gestoorde die een rekening heeft geopend waarop virtueel geld kan worden gestort dat aan Michael Schiavo zal worden gegeven als hij erin toestemt van zijn vrouw te scheiden en ze aan haar familie terug te geven.
Het bedrag loopt al in de miljoenen dollars maar Schiavo heeft eerder al verschillende miljoenen die hem met hetzelfde doel werden aangeboden van de hand gewezen. Allemaal te horen in het programma van ene deejay Schmidt die uren na mekaar, dag na dag zijn pro-life standpunt propageert. Luisteraars die bellen met een afwijkende mening worden verbaal neergesabeld.
Nee Terri is niet onherstelbaar hersenbeschadigd, de neurologen die vastgesteld hebben dat de bovenste hersenstam in vocht veranderd is zijn liberale nitwits, de charlatans die haar niet hebben onderzocht maar op basis van een video beweren dat ze wel degelijk bewust reageert hebben het bij het rechte eind enzovoort en zoverder.
Je kunt het zo gek niet bedenken. Eén van de betogers in Pinellas Park zei me in alle ernst dat Terri na een paar maanden de gave van het woord terug zou krijgen als in haar omgeving maar ononderbroken een band zou worden afgespeeld met lezingen uit de bijbel. Een andere weirdo is dag en nacht in Pinellas Park terwijl zijn eigen zoon langzaam aan leverkanker aan het sterven is. Een advocate van de Schiavo's heeft vorige week - toen de sonde verwijderd werd - Terri beslist horen zeggen "Ik wil leven." Zoals bekend kan Terri al vijftien jaar geen woord meer uitbrengen - maar ze produceert wel vage klanken als aa en oo en wellict ook iii I want to live weet je wel.
De toestand van Terri Schiavo is onomkeerbaar, zeggen ernstige neurochirurgen. Tenminste 19 rechters- de meesten heus geen linkse tafelspringers - hebben zich door hun bewijzen laten overtuigen. Geen nood, de christenen vinden wel een of andere specialist die weet dat Terri met de nodige therapie weer zal lopen of tenminste haar armen zal bewegen.
Moet ik er nog aan toevoegen dat de meeste christelijke betogers die het leven zo heilig vinden geen enkel probleem hebben met de doodstraf?
jd
27-3-05
With God on their Side
Tribulations
John Whale
04 February 2005
AN ANGEL DIRECTS THE STORM. Apocalyptic religion and American empire. By Michael Northcott. 200pp. Tauris. £19.50 (US $35). 1 85043 478 6
WITH GOD ON THEIR SIDE. How Christian fundamentalists trampled science, policy, and democracy in. By Esther Kaplan. George W. Bush's White House. 322pp. New Press. £15.99 (US $24.95). 1 56584 920 5
Optimistic once, Evangelical Christianity in America has turned more and more towards pessimism; and political effects follow. For three centuries many American Evangelicals, living by an eclectic biblicism, have also been millennialists. They have believed in the imminence of a thousand years of world government by saints, former Christians returning from heaven. In the early and encouraging form of the thesis, present Christians could start preparing for those thousand years at once.
That was postmillennialism: the Last Judgement would happen only after the saintly millennium. In the nineteenth century, and after the miseries of the Civil War, that reading of biblical prophecy began yielding to premillennialism: the Judgement would precede the millennium, and before either of them there would come a divinely ordained time of tribulation, from which true believers would be saved by being caught up alive to heaven.
(The main biblical passages appealed to are in Revelation 20 and I Thessalonians 4.) This second form of the belief seems now to be widely held among Republican activists and voters. Its political interest is that it spikes that ancient religious conundrum, the problem of evil. If the appalling state of the world (earthquakes et al) fulfils God's controlling purposes rather than denying them, then human attempts to improve things are pointless and worse.
Michael Northcott, Reader in Christian Ethics at Edinburgh University, discusses in An Angel Directs the Storm the origins of this baroque belief and the extent of its divergence from Christian norms. Esther Kaplan, a New York journalist, records in With God on Their Side the pessimism, whether or not from a millennialist contagion, besetting many Evangelicals who serve or advise the present Republican administration. The prime task becomes not so much to put the ills of the world right as to address them righteously, biblically. Although both authors wrote before George W. Bush won his second presidential term, his re-election will have only sharpened their arguments.
Northcott draws his title from Bush's first inaugural address, for which the presidential speechwriter had borrowed words of John Page of Virginia to Thomas Jefferson after the Declaration of Independence: "Do you not think an angel rides in the whirlwind and directs this storm?". At that time, any angels in the saddle were riding with the rebels and against the British imperium. Now, in Northcott's exposition, America itself wields imperial power, using worldwide military deployment and the client rulers of states thus guaranteed. Chief among these states is Israel. In the premillennialist vision, the Jews are to help bring on the tribulation by reoccupying all the biblical lands in Palestine and ousting Muslims from Jerusalem; the few Jewish survivors of the resulting struggle would then acknowledge Christ when he came again in Judgement.
This theory had its part in the late nineteenth-century birth of American Zionism, and maintains support among Evangelical voters for the extension of American imperium in the Middle East.
Northcott's argument is that there is an inconsistency here which passes many American Evangelicals by. They perceive neither that America runs an empire nor that empires are deplored in the Bible: of its two main apocalyptic books, Daniel celebrates opposition to the Babylonian Empire; Revelation, opposition to the Roman. Jesus himself, as Northcott sees him, resisted empire and opposed violence.
In Jesus, God stood with the victims of empire, acting once for all in history to change its meaning. The misfortune of the faith thus founded was to be adopted, three centuries later, by the very Empire it had at first withstood. It was Constantine, the Emperor convert, who turned Christianity from a pacifist and subversive creed into an imperial ideology and a religion of violence.
That is the case presented in An Angel Directs the Storm, sometimes heatedly. For Northcott, it is the American media, "in almost complete thrall to the corporate elite who rule the empire", that conceal from many Americans the imperial trend of their country's foreign policy. It is imperial ritual that demands blood sacrifice in foreign wars. He will change few minds among millennialists. He meets them on their home territory, the supernatural. In arguing that God has already made his intervention in history, Northcott may be assailing bad Christian theology with good, but it is still theology. Proof is not to be had.
He contends that Bush's own links among premillennialists show the President to be one himself. Non sequitur: politicians, like journalists, become adept at implying agreement with useful interlocutors without either saying or meaning as much. Part of Esther Kaplan's submission in With God on Their Side is that entwined in Bush's original cultivation of the Christian Right was an electoral purpose, first on his father's behalf and then on his own. It was a new Southern strategy. Certain of the attitudes he encountered, notably intolerance of homosexuals, he was not at the outset disposed to accept.
Kaplan's book is a piece of high-grade journalism, full of names and quotes and dates and figures, lightened by her command of current political metaphor. The area she surveys, Evangelical attitudes to American politics, overlaps Northcott's. In one passage she adds to his account the detail that, of a series of twelve novels by Tim LaHaye about the coming tribulation and how to be hoisted out of its way, premillennialists are now numerous enough to have bought 55 million copies. But her business is not so much with belief as with its practical outcome.
The charge she documents is that Bush has allowed the Christian Right to dictate his administration's approach to several ethically awkward problems in domestic policy: medical research, abortion, homosexual rights, AIDS, education about sex.
Evangelical conservatives have won this continuing influence by giving their votes, to Bush and to sympathetic Republicans in Congress, conditionally; and the conditions are regularly renewed. The lobbying is vigilant and swift. It is brought to bear on Congressional votes, on the choosing of officials and judges and members of advisory councils, on the distribution of federal money.
Ideologically acceptable bodies remain funded; the unacceptable find themselves (useful new term) defunded. And the problems themselves are no longer dealt with by people interested in evidence.
A sufficient example is the sexual abstinence campaign, prized by both the Evangelical lobby and the President. The pitch is that the one right place for sexual activity is heterosexual marriage: hang on till you attain that. Certainly, if the advice were universally taken, child abuse and schoolgirl pregnancy would cease, abortions and sexually transmitted diseases would grow rare, and homosexuals would change their ways. So abstinence is taught in schools, urged by workers at pregnancy centres and clinics, advocated by America's representatives at international conferences, offered as an answer to AIDS. A flood of federal money irrigates all this talk; funds drain away from concerns that dare mention contraception. Indeed, it is an extra article of faith for many Evangelicals that condoms don't work anyway. Yet what in fact doesn't work, as the figures for sexual mishap continue to show, is teaching abstinence. Human nature is somehow unreceptive of the lesson.
The teachers are not much abashed. They are imparting values, saving souls. And those of them who are also premillennialists can draw comfort from a further assurance: it is within the divine intention that things should get worse before they get better. Before the millennium, the tribulation.
MORE FROM THE TLS
Subscribe to the TLS and save up to 30%
Get a free issue
©2004 THE TLS TSL EDUCATION LTDTERMS AND CONDITIONSPRIVACY POLICY SYNDICATION ENQUIRIES
SITE LINKS
John Whale
04 February 2005
AN ANGEL DIRECTS THE STORM. Apocalyptic religion and American empire. By Michael Northcott. 200pp. Tauris. £19.50 (US $35). 1 85043 478 6
WITH GOD ON THEIR SIDE. How Christian fundamentalists trampled science, policy, and democracy in. By Esther Kaplan. George W. Bush's White House. 322pp. New Press. £15.99 (US $24.95). 1 56584 920 5
Optimistic once, Evangelical Christianity in America has turned more and more towards pessimism; and political effects follow. For three centuries many American Evangelicals, living by an eclectic biblicism, have also been millennialists. They have believed in the imminence of a thousand years of world government by saints, former Christians returning from heaven. In the early and encouraging form of the thesis, present Christians could start preparing for those thousand years at once.
That was postmillennialism: the Last Judgement would happen only after the saintly millennium. In the nineteenth century, and after the miseries of the Civil War, that reading of biblical prophecy began yielding to premillennialism: the Judgement would precede the millennium, and before either of them there would come a divinely ordained time of tribulation, from which true believers would be saved by being caught up alive to heaven.
(The main biblical passages appealed to are in Revelation 20 and I Thessalonians 4.) This second form of the belief seems now to be widely held among Republican activists and voters. Its political interest is that it spikes that ancient religious conundrum, the problem of evil. If the appalling state of the world (earthquakes et al) fulfils God's controlling purposes rather than denying them, then human attempts to improve things are pointless and worse.
Michael Northcott, Reader in Christian Ethics at Edinburgh University, discusses in An Angel Directs the Storm the origins of this baroque belief and the extent of its divergence from Christian norms. Esther Kaplan, a New York journalist, records in With God on Their Side the pessimism, whether or not from a millennialist contagion, besetting many Evangelicals who serve or advise the present Republican administration. The prime task becomes not so much to put the ills of the world right as to address them righteously, biblically. Although both authors wrote before George W. Bush won his second presidential term, his re-election will have only sharpened their arguments.
Northcott draws his title from Bush's first inaugural address, for which the presidential speechwriter had borrowed words of John Page of Virginia to Thomas Jefferson after the Declaration of Independence: "Do you not think an angel rides in the whirlwind and directs this storm?". At that time, any angels in the saddle were riding with the rebels and against the British imperium. Now, in Northcott's exposition, America itself wields imperial power, using worldwide military deployment and the client rulers of states thus guaranteed. Chief among these states is Israel. In the premillennialist vision, the Jews are to help bring on the tribulation by reoccupying all the biblical lands in Palestine and ousting Muslims from Jerusalem; the few Jewish survivors of the resulting struggle would then acknowledge Christ when he came again in Judgement.
This theory had its part in the late nineteenth-century birth of American Zionism, and maintains support among Evangelical voters for the extension of American imperium in the Middle East.
Northcott's argument is that there is an inconsistency here which passes many American Evangelicals by. They perceive neither that America runs an empire nor that empires are deplored in the Bible: of its two main apocalyptic books, Daniel celebrates opposition to the Babylonian Empire; Revelation, opposition to the Roman. Jesus himself, as Northcott sees him, resisted empire and opposed violence.
In Jesus, God stood with the victims of empire, acting once for all in history to change its meaning. The misfortune of the faith thus founded was to be adopted, three centuries later, by the very Empire it had at first withstood. It was Constantine, the Emperor convert, who turned Christianity from a pacifist and subversive creed into an imperial ideology and a religion of violence.
That is the case presented in An Angel Directs the Storm, sometimes heatedly. For Northcott, it is the American media, "in almost complete thrall to the corporate elite who rule the empire", that conceal from many Americans the imperial trend of their country's foreign policy. It is imperial ritual that demands blood sacrifice in foreign wars. He will change few minds among millennialists. He meets them on their home territory, the supernatural. In arguing that God has already made his intervention in history, Northcott may be assailing bad Christian theology with good, but it is still theology. Proof is not to be had.
He contends that Bush's own links among premillennialists show the President to be one himself. Non sequitur: politicians, like journalists, become adept at implying agreement with useful interlocutors without either saying or meaning as much. Part of Esther Kaplan's submission in With God on Their Side is that entwined in Bush's original cultivation of the Christian Right was an electoral purpose, first on his father's behalf and then on his own. It was a new Southern strategy. Certain of the attitudes he encountered, notably intolerance of homosexuals, he was not at the outset disposed to accept.
Kaplan's book is a piece of high-grade journalism, full of names and quotes and dates and figures, lightened by her command of current political metaphor. The area she surveys, Evangelical attitudes to American politics, overlaps Northcott's. In one passage she adds to his account the detail that, of a series of twelve novels by Tim LaHaye about the coming tribulation and how to be hoisted out of its way, premillennialists are now numerous enough to have bought 55 million copies. But her business is not so much with belief as with its practical outcome.
The charge she documents is that Bush has allowed the Christian Right to dictate his administration's approach to several ethically awkward problems in domestic policy: medical research, abortion, homosexual rights, AIDS, education about sex.
Evangelical conservatives have won this continuing influence by giving their votes, to Bush and to sympathetic Republicans in Congress, conditionally; and the conditions are regularly renewed. The lobbying is vigilant and swift. It is brought to bear on Congressional votes, on the choosing of officials and judges and members of advisory councils, on the distribution of federal money.
Ideologically acceptable bodies remain funded; the unacceptable find themselves (useful new term) defunded. And the problems themselves are no longer dealt with by people interested in evidence.
A sufficient example is the sexual abstinence campaign, prized by both the Evangelical lobby and the President. The pitch is that the one right place for sexual activity is heterosexual marriage: hang on till you attain that. Certainly, if the advice were universally taken, child abuse and schoolgirl pregnancy would cease, abortions and sexually transmitted diseases would grow rare, and homosexuals would change their ways. So abstinence is taught in schools, urged by workers at pregnancy centres and clinics, advocated by America's representatives at international conferences, offered as an answer to AIDS. A flood of federal money irrigates all this talk; funds drain away from concerns that dare mention contraception. Indeed, it is an extra article of faith for many Evangelicals that condoms don't work anyway. Yet what in fact doesn't work, as the figures for sexual mishap continue to show, is teaching abstinence. Human nature is somehow unreceptive of the lesson.
The teachers are not much abashed. They are imparting values, saving souls. And those of them who are also premillennialists can draw comfort from a further assurance: it is within the divine intention that things should get worse before they get better. Before the millennium, the tribulation.
MORE FROM THE TLS
Subscribe to the TLS and save up to 30%
Get a free issue
©2004 THE TLS TSL EDUCATION LTDTERMS AND CONDITIONSPRIVACY POLICY SYNDICATION ENQUIRIES
SITE LINKS
Schiavo en religieus rechts
De zaakSchiavo heeft nog maar eens duidelijk gemaakt hoe sterk de lobby is van de Evangelicals – de extreem conservatieve religieuze groepen die president Bush aan zijn tweede ambtstermijn hebben geholpen.
Zij hebben van de zaak Schiavo een strijdpunt gemaakt dat zelfs hun jarenlange kruistocht tegen abortus voor even op de achtergrond heeft geplaatst. Zij zijn het die het een week geleden voor mekaar brachten dat het congres uit paasreces werd teruggeroepen en dat op een zondagnacht een wet werd goedgekeurd die het leven van Terri Schiavo moest redden. De president kwam speciaal uit zijn buitenverblijf in Texas naar Washington terug om in het holst van de nacht de noodwet te tekenen.
De leider van de republikeinen in het Huis van Afgevaardigden, Tom de Lay, die dicht bij de evangelicals staat, stak het niet onder stoelen of banken. In een besloten vergadering van christelijke leiders zei hij dat Schiavo door God is gezonden om hem en de christelijke zaak vooruit te helpen. Delay staat zelf onder verdenking van onethisch gedrag en dat is - zegt hij - het gevolg van de kuiperijen van zijn vijanden die ook de vijanden van de christenen zijn. In de senaat cirucleerde dat bewuste weekend ook een memo - naar verluidt van de Republikeinse partijleiding - waarin erop gewezen werd dat de christelijke basis "opgetogen" zou zijn over het drastische optreden van de senatoren en de leden van het huis ten voordele van Schiavo.
Maar wie zijn deze evangelicals die er zo makkelijk in lijken te slagen de politieke agenda naar hun hand te zetten. Het is in werkelijkheid een bonte verzameling van uiterst conservatieve katholieken, anti-abortusactivisten die het geweld niet schuwen en fervente gelovigen die ervan overtuigd zijn dat het einde der tijden nakend is.
Zo is er bijvoorbeeld Randall Terry, één van de luidruchtigste woordvoerders van de familie Schindler. de ouders van Schiavo, haar broer Bobbie en haar zus Suzan. Randall Terry heeft een lange staat van dienst als activist, maar hij is verre van onbesproken. Hij liep verschillende veroordelingen op voor geweld en beschadiging van privé-bezit toen hij in de jaren tachtig en negentig gewelddadige acties voerde bij abortusklinieken. Een naaste medestander van hem vermoordde zelfs een dokter die in zo een kliniek werkte. Randall Terry is gescheiden en zijn eigen kerk beschuldigt hem van “zondige gedragingen en gesprekken met zowel getrouwde als ongetrouwde vrouwen.” Randall heeft zich nu tegen goeverneur Jeb Bush van Florida gekeerd omdat die er niet is in geslaagd Terri Schiavo uit de verzorgingsinstelling te ontvoeren en haar leven te redden. Hij zal daarvoor boeten in de hel zegt Randall Terry.
Jeb Bush is een uiterst conservatieve katholiek. Zijn broer de president hoort tot Southern Baptists, één van de invloedrijkste groepen van zogenaamd evangelische christenen.
Maar ook die groep is onderling verdeeld. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de tegenstrijdige standpunten in verband met het milieu. Een deel van de christenen vindt dat we zorgvuldig met de schepping moeten omgaan. Dat zijn de mensen die met een bumpersticker rondrijden waarop de vraag: Met welke auto zou Jezus gereden hebben? Het antwoord is: zeker niet met zo een brandstofverslindende SUV of terreinauto die nu zo populair is in Amerika. Eind vorig jaar deed een groep evangelische christenen een “Evangelisch oproep tot burgerlijke verantwoordelijkheid” waarbij werd gesteld dat de regering de verplichting heeft “haar burgers te beschermen tegen de gevolgen van milieuverloedering.”
Maar een andere fractie van religieus rechts vindt dan weer dat het einde der tijden heel nabij is. Op christelijke websites is te lezen op welke precieze datum een selecte groep christenen rechtstreeks in de hemel zal worden opgenomen. De anderen zullen samen met de aarde vernietigd worden en dus is er geen tijd voor futiliteiten als zorg voor het milieu. Meer nog: tsoenami’s, klimaatverandering, sprinkhanenplagen en droogtes zijn de duidelijke voortekenen van het op handen zijnde Armageddon. Miljoenen christenen in de Verenigde Staten geloven deze onzin net zoals ze geloven dat het scheppingsverhaal in de bijbel letterlijk moet worden genomen.
Maar misschien hebben de fanatieke christenen als Randall Terry zich vergist toen ze de zaak Schiavo aangrepen om hun politieke agenda erdoor te drukken. Want wat blijkt: niet alleen is een meerderheid van Amerikanen van oordeel dat de rechtbank gelijk had toen hij beval de kunstmoedige voeding van Terri Schiavo te beëindigen – ook bij de christelijke achterban denkt een meerderheid er net zo over. Volgens een opiniepeiling van het weekblad Time staat 59% van de Amerikanen achter de beslissing en 53% van de evangelische christenen. Overigens denkt nietminder dan 75% dat de zaak Schiavo door de rechtse republikeinen is misbruikt om er politieke munt uit te slaan en de populariteit van president Bush is met 45% op een absoluut dieptepunt in zijn presidentsschap gezakt.
Johan Depoortere
Radionieuws
Tampa
Zij hebben van de zaak Schiavo een strijdpunt gemaakt dat zelfs hun jarenlange kruistocht tegen abortus voor even op de achtergrond heeft geplaatst. Zij zijn het die het een week geleden voor mekaar brachten dat het congres uit paasreces werd teruggeroepen en dat op een zondagnacht een wet werd goedgekeurd die het leven van Terri Schiavo moest redden. De president kwam speciaal uit zijn buitenverblijf in Texas naar Washington terug om in het holst van de nacht de noodwet te tekenen.
De leider van de republikeinen in het Huis van Afgevaardigden, Tom de Lay, die dicht bij de evangelicals staat, stak het niet onder stoelen of banken. In een besloten vergadering van christelijke leiders zei hij dat Schiavo door God is gezonden om hem en de christelijke zaak vooruit te helpen. Delay staat zelf onder verdenking van onethisch gedrag en dat is - zegt hij - het gevolg van de kuiperijen van zijn vijanden die ook de vijanden van de christenen zijn. In de senaat cirucleerde dat bewuste weekend ook een memo - naar verluidt van de Republikeinse partijleiding - waarin erop gewezen werd dat de christelijke basis "opgetogen" zou zijn over het drastische optreden van de senatoren en de leden van het huis ten voordele van Schiavo.
Maar wie zijn deze evangelicals die er zo makkelijk in lijken te slagen de politieke agenda naar hun hand te zetten. Het is in werkelijkheid een bonte verzameling van uiterst conservatieve katholieken, anti-abortusactivisten die het geweld niet schuwen en fervente gelovigen die ervan overtuigd zijn dat het einde der tijden nakend is.
Zo is er bijvoorbeeld Randall Terry, één van de luidruchtigste woordvoerders van de familie Schindler. de ouders van Schiavo, haar broer Bobbie en haar zus Suzan. Randall Terry heeft een lange staat van dienst als activist, maar hij is verre van onbesproken. Hij liep verschillende veroordelingen op voor geweld en beschadiging van privé-bezit toen hij in de jaren tachtig en negentig gewelddadige acties voerde bij abortusklinieken. Een naaste medestander van hem vermoordde zelfs een dokter die in zo een kliniek werkte. Randall Terry is gescheiden en zijn eigen kerk beschuldigt hem van “zondige gedragingen en gesprekken met zowel getrouwde als ongetrouwde vrouwen.” Randall heeft zich nu tegen goeverneur Jeb Bush van Florida gekeerd omdat die er niet is in geslaagd Terri Schiavo uit de verzorgingsinstelling te ontvoeren en haar leven te redden. Hij zal daarvoor boeten in de hel zegt Randall Terry.
Jeb Bush is een uiterst conservatieve katholiek. Zijn broer de president hoort tot Southern Baptists, één van de invloedrijkste groepen van zogenaamd evangelische christenen.
Maar ook die groep is onderling verdeeld. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de tegenstrijdige standpunten in verband met het milieu. Een deel van de christenen vindt dat we zorgvuldig met de schepping moeten omgaan. Dat zijn de mensen die met een bumpersticker rondrijden waarop de vraag: Met welke auto zou Jezus gereden hebben? Het antwoord is: zeker niet met zo een brandstofverslindende SUV of terreinauto die nu zo populair is in Amerika. Eind vorig jaar deed een groep evangelische christenen een “Evangelisch oproep tot burgerlijke verantwoordelijkheid” waarbij werd gesteld dat de regering de verplichting heeft “haar burgers te beschermen tegen de gevolgen van milieuverloedering.”
Maar een andere fractie van religieus rechts vindt dan weer dat het einde der tijden heel nabij is. Op christelijke websites is te lezen op welke precieze datum een selecte groep christenen rechtstreeks in de hemel zal worden opgenomen. De anderen zullen samen met de aarde vernietigd worden en dus is er geen tijd voor futiliteiten als zorg voor het milieu. Meer nog: tsoenami’s, klimaatverandering, sprinkhanenplagen en droogtes zijn de duidelijke voortekenen van het op handen zijnde Armageddon. Miljoenen christenen in de Verenigde Staten geloven deze onzin net zoals ze geloven dat het scheppingsverhaal in de bijbel letterlijk moet worden genomen.
Maar misschien hebben de fanatieke christenen als Randall Terry zich vergist toen ze de zaak Schiavo aangrepen om hun politieke agenda erdoor te drukken. Want wat blijkt: niet alleen is een meerderheid van Amerikanen van oordeel dat de rechtbank gelijk had toen hij beval de kunstmoedige voeding van Terri Schiavo te beëindigen – ook bij de christelijke achterban denkt een meerderheid er net zo over. Volgens een opiniepeiling van het weekblad Time staat 59% van de Amerikanen achter de beslissing en 53% van de evangelische christenen. Overigens denkt nietminder dan 75% dat de zaak Schiavo door de rechtse republikeinen is misbruikt om er politieke munt uit te slaan en de populariteit van president Bush is met 45% op een absoluut dieptepunt in zijn presidentsschap gezakt.
Johan Depoortere
Radionieuws
Tampa
Sunday, March 27, 2005
Schiavo
Dit is éen van de meest actieve verdedigers van "" het leven" - met rare opvattingen
http://mediamatters.org/items/200503220001
http://mediamatters.org/items/200503220001
Subscribe to:
Posts (Atom)